11 مارس 2024- مطالعه ی اخیراً منتشر شده در مجله بالینی غدد درون ریز و متابولیسم، متابولیت های متعدد مرتبط با افزایش و کاهش خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی (DR) را از چندین مسیر متابولیک مختلف شناسایی کرده است.

محققان نوشتند: "مطالعه ما اولین مطالعه طولی مبتنی بر جمعیت است که متابولیت های رتینوپاتی دیابتی را شناسایی کرده است."

در بیماران مبتلا به دیابت، رتینوپاتی دیابتی یک عارضه میکروواسکولار خاص است که علت اصلی نابینایی است. پیشرفت های اخیر در omics، به ویژه متابولومیک، امکان شناسایی بیومارکرهای بالقوه جدید برای DR را ارائه می دهد. دکتر لیلیان فرناندز سیلوا و همکارانش از دانشگاه فنلاند شرقی، با هدف شناسایی متابولیت های مرتبط بارتینوپاتی دیابتی این تحقیق را انجام دادند.

برای این منظور، آنها یک مطالعه پیگیری 12 ساله را شامل 1349 شرکت کننده ی مبتلا به دیابت نوع 2(1021 نفربدون رتینوپاتی دیابتی، 328 مبتلا به رتینوپاتی)انتخاب شده از گروه METSIM انجام دادند. افرادی که قبل از شروع پیگیری به رتینوپاتی مبتلا بودند از مطالعه حذف شدند (63 نفر). تشخیص رتینوپاتی بر اساس عکسبرداری از فوندوس انجام شد. بررسی پروفایل متابولومیک غیر هدفمند برای شناسایی متابولیت ها انجام گردید.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

•  هفده متابولیت به طور قابل توجهی با بروز رتینوپاتی دیابتی پس از تعدیل عوامل مداخله گر مرتبط بودند.

•  در بین اسیدهای آمینه، ان-لاکتوئیل ایزولوسین، ان-لاکتوئیل والین، ان-لاکتوئیل تیروزین، ان-لاکتوئیل فنیل آلانین، ان-(2-furoyl) گلیسین و 5-هیدروکسی لیزین با افزایش خطررتینوپاتی دیابتی؛و سیترولین با کاهش خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی مرتبط بودند.

•  در میان اسیدهای چرب، N,N,N- تری متیل-5-آمینووالرات با افزایش خطررتینوپاتی دیابتی همراه بود و میریستولات (14:1n5)، پالمیتولات(16:1n7) ، و5-dodecenoate (12:1n7)، با کاهش خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی مرتبط بودند.

•  اسفنگومیلین(d18:2/24:2) که یک اسفنگولیپید است، به طور قابل توجهی با کاهش خطررتینوپاتی دیابتی مرتبط بود.

 •مالئات کربوکسیلیک اسید و ترکیبات آلی 3-هیدروکسی پیریدین سولفات، 4-وینیل فنل سولفات، 4-اتیل کاتکول سولفات و دی متیل سولفون به طور قابل توجهی با افزایش خطر رتینوپاتی دیابتی مرتبط بودند.

محققان نوشتند: "مطالعه طولی ما نشان می دهد که ایجاد رتینوپاتی دیابتی شامل تغییرات متعدد در متابولیسم می شود که در نهایت عملکرد شبکیه را کاهش می دهد."

این تغییرات در شبکیه، که با تغییرات غلظت در متابولیت ها منعکس می شود، شامل فعال شدن مسیرهای التهابی، نئوواسکولاریزاسیون، از دست دادن مویرگ ها، فیبروز، اختلال عملکرد اندوتلیال، تخریب کلاژن، خونریزی و آنوریسم می باشد.

محققان به محدودیت های این مطالعه اشاره کردند که شامل فقط مردان مسن و میانسال و فقط فنلاندی بود.

محققان در پایان گفتند: "بنابراین، یافته‌های ما باید با تحقیق بر روی زنان و سایر جمعیت‌ها تکرار شود. در نهایت، مطالعه ما یک مطالعه ی بررسی ارتباط است که اجازه ی نتیجه‌گیری علّی را نمی دهد".

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/study-identifies-metabolites-as-risk-factors-for-diabetic-retinopathy-125615